Κυριακή 13 Μαΐου 2012

"Της μάνας μου το πρωινό φιλί"...

Ποιο είναι το πιο γλυκό, το πιο τρυφερό, το πιο όμορφο φιλί; Μα φυσικά το φιλί της μητέρας!

Αφιερωμένο στη γιορτή του πιο αγαπημένου μας προσώπου το επόμενο ποίημα! Μαζί με τη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου και τις ωραίες εικόνες φτιάχνει ένα πανέμορφο αποτέλεσμα που ...θυμίζει μαμά!

Οι στίχοι του ποιήματος

Της μάνας μου το πρωινό φιλί
Με ξύπνησε ξημέρωμα μια αύρα μια πνοή
στο μάγουλο φτερούγισε της μάνας μου φιλί.
Το χάδι της με γέμισε με αγάπη και στοργή
και πίσω ξαναγύρισα ξανάγινα παιδί.
Μ' ένα φιλί και μια ευχή και το χαμόγελο της
σαν ξύπνησα τον ήλιο μου είδα στο πρόσωπο της.

Σου έφερα ροδόνερο, σιγά μου ψιθυρίζει,
για να πλυθείς και να λουστείς και να γλυκομυρίζεις.
Στέγνωσε τα μαλλάκια σου στις κεντητές πετσέτες
που 'χουν χρωματιστά πουλιά αστέρια και βιολέτες
απ' τα κεντίδια κόκκινο, πάρε σαν ένα χάδι
στα μάγουλα σου ακούμπησε ν' αφήσει κοκκινάδι.

Άσε λυμένα τα μαλλιά, στους ώμους ν' ανεμίζουν
σαν τα φυσάει ο άνεμος αυτά να παιχνιδίζουν
φόρεσε τ' άσπρο φόρεμα και το λευκό μαντήλι
και το βαφτιστικό σταυρό ακούμπησε στα χείλη.
Βάλε στο μέρος της καρδιάς το πρωινό φιλί μου
κι έλα για λίγο να σε δω, άστρο και γιασεμί μου.

Έλα και σου 'χω έτοιμα φτερά για να πετάξεις
τα όνειρα σου μάτια μου για να τα κάνεις πράξεις
Στον ουρανό φτερούγησε σε θάλασσες σε δάση
μα όσο μακριά μου κι αν πετάς ποτέ να μη ξεχάσεις
στις προσευχές θα βρίσκεσαι και μες στην αγκαλιά μου
στη σκέψη και στα όνειρα στους χτύπους της καρδιάς μου.

Την πρωινή μου την ευχή σου στέλνω πριν χαράξει
από το μάτι του κακού αυτή να σε φυλάξει.
Κι όταν ξυπνάς κάθε πρωί, τον ήλιο σαν κοιτάξεις
στην αγκαλιά του πρωινού ποτέ να μη ξεχάσεις
να ψάχνεις μέσα στη ζωή τα άνθη τα λευκά της
και την ευχή μου θα τη βρεις μέσα στη μυρωδιά της